"Ustawa o zagrożeniu gatunkowym" nie działa pomimo znacznych wysiłków kanadyjskiego rządu.

Kanadyjska prowincja Kolumbia Brytyjska niegdyś była bogata w leśne stada karibu, które wychowywały swoje młode w ekosystemie kraju klonowego liścia. Jednak niedawny spadek populacji tego osobnika z rodziny Cervidae, zaalarmował funkcjonariuszy ds. Zasobów naturalnych, którzy wprowadzili "Ustawę o zagrożeniu gatunkowym" (SARA) w celu ochrony tego zagrożonego gatunku. Pomimo tak znaczących środków przeznaczanych na walkę z depopulacją, gatunek nadal jest zagrożony.

Zgodnie z najnowszymi spostrzeżeniami na temat populacji tego gatunku, jeśli tempo spadku nadal będzie rosło, może on zniknąć całkowicie z powierzchni Kanady w nadchodzących latach. Do zmniejszania się populacji przyczyniają się polowania, kłusownictwo i zmiany klimatu. Urzędnicy byli w stanie powstrzymać skutki tak złożonych zmian, jednak liczebność gatunku wciąż spada w zastraszającym tempie.

Badacze sugerują, że niedostateczne finansowanie wraz z niewłaściwą współpracą wśród prywatnych właścicieli ziemskich i rządu doprowadziło do niepowodzenia przepisów wprowadzonych przez rząd kanadyjski w celu ochrony zagrożonych gatunków w tym kraju. Scott McFatridge z Uniwersytetu w Ottawie twierdzi, że jedynym sposobem na skuteczną implementację zapisów prawnych jest właściwa współpraca. Naukowcy z University of Northern B.C. zauważyli, że liczba pięciu zagrożonych stad nadal rozpada się w znacznym tempie, nawet przy stosowaniu przez rząd strategii w postaci ochrony siedlisk, kontroli drapieżników i hodowli w niewoli. Wszystko to razem ma pomóc gatunkowi rozwijać się, ale niestety efekt jest odwrotny.

W 2013 roku stwierdzono, że Ottawa nie stosowała faz prawnych i wymogów, które były niezbędne do opracowania odpowiednich planów zarządzania i strategii odzyskiwania. Zgodnie z raportem, więcej jak 146 programów naprawczych było niepełnych. Ponad 99% planów zarządzania zagrożonymi gatunkami było tylko częściowo ukończonych.  Podczas ostatniej jesieni większość prowincji kanadyjskich odniosło porażki, jeśli chodzi o dotrzymywanie terminów dla projektu Ochrony Karibu. Plany są wdrażane jak ścieżka, która nie jest skuteczna w ustanawianiu silnego planu ochrony gatunków.

Doug Donaldson, Minister Środowiska Kolumbii Brytyjskiej wyjaśnił, że właściwą realizację projektów i ich niepowodzenie lub sukces można określić dopiero po upływie pięciu lat. Wspomniał również, że każda propozycja rozwoju stabilności w tym regionie wymaga od rządu odłożenia 4 ha kanadyjskiej ziemi na każdy 1 ha ziemi "skażonej" działalnością człowieka. Liczne grupy środowiskowe stwierdziły, że zatrzymanie drapieżników nie będzie skuteczne, dopóki nie zostanie wdrożony znaczący system ochrony siedlisk.

Obecna ustawa zawiera wszystkie niezbędne narzędzia, ale właściwa implementacja jest możliwa tylko przy ugruntowanej współpracy. Zgodnie z ustawą program "Habitat Stewardship" zapewnia wsparcie inicjatyw podejmowanych przez ogół społeczeństwa w celu ochrony siedlisk i odzyskiwania zagrożonych gatunków. Ustawa wydaje także zezwolenia na działania edukacyjne i naukowe, które mogą pomóc w ochronie zagrożonych gatunków. Pomaga także we wdrażaniu środków nadzwyczajnych dla krytycznie zagrożonych gatunków.

Źródło info: tecake.in

Źródło foto: By Alexandre Buisse (Nattfodd) (self-made (https://www.alexbuisse.com/)) [GFDL or CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons / By Joseph N Hall (talk). [Public domain], via Wikimedia Commons